Pożegnalna babka ziemniaczana

Koniec roku już niedługo, powiało zmianami... W tym tygodniu niespodziewanie Ula zdecydowała, że wraca do swojego miasta i rodzinnego domu, żeby szukać stamtąd lepszej pracy. Na pożegnanie przekazała mi wyjątkowy podlaski przepis na babkę ziemniaczaną. 

Dzięki Uli nauczyłam się wielu pożytecznych rzeczy: jak dobrze przyprawić fasolę po bretońsku i soczewicę, jak długo gotować dobry bigos i dowiedziałam się, dlaczego namaczanie kaszy lub ryżu czyni ją lepszą. Ale babka to przepis, który musiałam tutaj zanotować, żeby nie zapomnieć.

Babka ziemniaczana

Wersja wegetariańska

Składniki:

12 ziemniaków

3 jajka

1 cebula 

5 łyżek mąki 

1 opakowanie pieprzu ziołowego

Przyprawa do ziemniaków 

Sól

Ziemniaki zatrzeć na tarce o drobnych oczkach. Cebulę pokroić w kostkę i lekko zeszklić na patelni (uważać, aby się nie zarumieniła). Jajka roztrzepać (skłócić ze sobą, jak mówi Ula) z pieprzem ziołowym. Do ziemniaków dodać mąkę i przyprawę do ziemniaków, wymieszać, następnie dodać jajka i cebulę. Całość powinna mieć konsystencję gęstej śmietany.

Przełożyć do wysmarowanej tłuszczem blachy (ja użyłam nowo kupionej tortownicy z tuleją i spodem do babki, ale tradycyjnie piecze się w prostokątnej), piec w piekarniku przez godzinę w temperaturze 180 stopni. 

Po upieczeniu babkę ostudzić i wyciągnąć z blachy, żeby nie nabrała metalicznego posmaku. 

Najlepiej jeść z kefirem lub jogurtem naturalnym, ja lubię z ketchupem albo sosem tzatziki. 

Nie mam, niestety, żadnego zdjęcia, bo babka była tak dobra, że nie zdążyłam zrobić ;)

Ula, powodzenia :) jak będziesz czytać ten wpis, to popraw mnie, jeśli o czymś zapomniałam ;)